O mnie

niedziela, 25 lipca 2010

Eleni w 'Muzyce nocą' 29.03.1991

Eleni w audycji Polskiego Radia w pr.1 "Muzyka nocą" 29.03.1991
Gospodarzem audycji był pan redaktor Jerzy Rowiński.

***
"Wszystko w moim życiu zmień"
***

Jerzy Rowiński : Piosenką z repertuaru Whitney Houston przywitała państwa - ELENI,
a ja witam Eleni w studio.

ELENI : Dobry wieczór , witam również wszystkich serdecznie.

J.R : Czy Whitney Houston to ulubiona pani piosenkarka?

Eleni : Tak. I właśnie przypomniałam sobie, że to już minęły trzy lata od tego
momentu, kiedy zaśpiewałam ten utwór ...

J.R : ... i kiedy to był przebój ....

Eleni : ... Whitney Houston, tak.. A tak wydawałoby się, że to było wczoraj.

J.R : Właśnie, czas leci szybko. Niedawno, a dokładnie chyba 25 - 26 dni temu ...

Eleni : Tak ?...

J.R : ... powróciła pani ze Stanów Zjednoczonych. Czy przywiozła pani jakiś inny
przebój , który chciałaby pani w polskiej wersji nagrać?

Eleni : Tak prawdę mówiąc to jeszcze zastanawiam się nad tym, bo jest ich kilka,
a nie chciałabym zdradzać tajemnicy , który utwór, bo może to będzie jako
niespodzianka dla moich fanów .

J.R : Co pani robiła w Stanach Zjednoczonych ?

Eleni : Cóż można robić w Stanach Zjednoczonych?! Oprócz tego ,że poznałam nowe
miejsca i byłam mile zaskoczona tymi nowymi przygodami, byliśmy po prostu
na trasie koncertowej , która była właściwie najdłuższą trasą w historii
polonijnych tournees.

J.R : Ile trwała ?

Eleni : Była to trasa dwumiesięczna. Na ogół trasy trasy trwają miesiąc.
Wyjechałam z grupą "Czerwone Gitary" ...

J.R : To jeszcze istnieją ?

Eleni : Tak. ... kabaret "Elita " i Jan Kaczmarek... " Czerwone Gitary " - było to
właściwie 25-lecie "Czerwonych Gitar". Oni kończyli program, byli przyjmowani
naprawdę bardzo, bardzo ciepło. Na zakończenie były owacyjne brawa, ludzie
wstawali , śpiewali "Sto lat!"; było to po prostu bardzo wzruszające.
Szczerze powiem, ja również na każdym koncercie za kulisami słuchałam ich
z taką nutką sympatii dlatego, że byłam dzieckiem, jak "Czerwone Gitary"
występowały w Opolu śpiewając "Annę Marię " ....

J.R : Poznała pani ich przeboje z telewizji ...

Eleni : Tak i było to dla mnie podwójne przeżycie.

J. R : Ile koncertów "zaliczyła" pani na tej trasie amerykańskiej?

Eleni : Około 40 koncertów.

J. R : Toż to ogromny wysiłek !

Eleni : Tak. Trasa rozpoczęła się od miejscowości Chicago. Z Chicago pojechaliśmy do
Nowego Jorku, następnie Kanada, z Kanady wyruszyliśmy w stronę Kaliforni,
z Kaliforni do Chicago.

J.R : Już wiemy, co pani tam robiła...

Eleni : ( śmieje się )

J. R : Do amerykańskiego tematu pani życiorysu jeszcze za chwilę powrócimy,
teraz oddajmy pani głos , ale jako piosenkarce.


***
" Dla ciebie jestem ja "
***

J.R : Efektem tej podróży za Ocean są nie tylko niezapomniane przeżycia, koncerty
liczne i zmęczenie na pewno, ale również debiut dziennikarki Eleni.

Eleni : No tak, właśnie, bo ... niestety , nie sposób jest opowiedzieć wszystkiego
w kilku zdaniach... dlatego postanowiłam napisać w takim satyrycznym
(...) czasopiśmie - dwutygodniku , który ukazuje się wyłącznie w
województwie poznańskim - " Pyra " - taki tytuł nosi dwutygodnik ,
i właśnie tutaj występuję jako dziennikarka; zadebiutowałam : )

J.R : " Eleni nie z tej ziemi - reportaż z USA i Kanady ". Taki tytuł ...

Eleni : Tak i mogłabym tutaj przytoczyć ( ... ) taki malutki, króciutki urywek tego
reportażu.

J.R : Posłuchajmy, proszę bardzo!

Eleni : "Po koncercie znany dziennikarz warszawski zaprasza nas na przyjęcie, które wydaje
Dom Polski. Atmosfera jest wspaniała! " .....

J.R : Gdzie to jest ?

Eleni : To było w Nowym Jorku.
...."Dziennikarz wznosi kolejne toast, wygłasza długie, płomienne przemówienie.
Wszyscy jesteśmy wzruszeni jego gościnnością. Dopiero po przyjęciu dowiadujemy
się, że nie on był gospodarzem, co gorsze, nie był nawet zaproszony na ten bankiet.
Prawdziwym bohaterem przyjęcia stał się jednak Leszek Niedzielski : w
półgodzinnym monologu sparodiował tak genialnie Adolfa Hitlera, że wszyscy
uczestnicy pokładali się ze śmiechu. Specyficznym, delikatnym poczuciem humoru
zaskoczył nas Seweryn Krajewski, stanowiąc świetny kontrapunkt dla
występów Niedzielskiego.
W okolicach Nowego Jorku mieliśmy jeszcze około 10 imprez. Nie obyło się bez
zabawnego qui pro quo. Kiedy po przebyciu 500 km dotarliśmy do New Britain
okazało się , że tego dnia nikt na nas nie czekał. Impreza odbyła się zgodnie z planem
następnego dnia i wtedy owacje były już podwójne. Najwspanialszy występ mieliśmy
jednak w teatrze bostońskim. Na imprezę przybyli tym razem profesorowie
i studenci niezwykle żywo reagujący na każdy dowcip i dobrą piosenkę.
To prawdziwa radość i satysfakcja dla wykonawców! Po Nowym Jorku czeka nas
podróż do bliskiej i dalekiej Kanady. Ale to już temat na dalszą długą opowieść".

J.R : Czy ten reportaż to początek działalności dziennikarskiej Eleni?
Czy zamierza pisać pamiętniki, wspomnienia, książkę może ?

Eleni : Na ten pomysł wpadłam dopiero w tym roku. Mogłabym już wcześniej opisywać
nasze podróże po Stanach Zjednoczonych, ale nie wykluczone, że dalej napiszę ...

J.R : ... że coś się jeszcze ukaże...

Eleni : Oczywiście.
***
" Don't leave me now "
***

J.R Nie była pani po raz pierwszy w Stanach Zjednoczonych , chyba ....

Eleni : ... był to mój czwarty wyjazd.

J.R : ... Czwarty pobyt tam, z każdego pobytu człowiek przywozi jakieś wrażenia.
Co panią najbardziej zaskoczyło? Z czym się pani kojarzy ten pobyt w USA ?

Eleni : Co mnie zaskoczyło? Muszę przyznać, że podczas koncertów w Chicago
stwierdziłam, że było tam tak dużo imprez , tak dużo wykonawców z Polski,
że wydaje mi się nawet tu w Warszawie nie było tak wielu jak właśnie tam
w Chicago. Polonia chętnie przychodzi na występy, i chętnie ogląda artystów z Polski.
Jest im to bardzo potrzebne.

J.R : Nie była pani tam osobą nieznaną?

Eleni : Nie. Już repertuar był znany. Jednak wszystkie nagrania, wszystko tam dochodzi
w szybkim tempie.

J.R : I jest popularyzowane przez polonijne rozgłośnie radiowe.

Eleni : Oczywiście , tak !

J.R : A co jeszcze pani utkwiło w pamięci z tego pobytu?

Eleni : Pomimo, że mieliśmy bardzo mało czasu na zwiedzanie, bo jednak te odległości w Stanach
są bardzo, bardzo duże, udało nam się pojechać do parku gdzie rosną ogromne drzewa
wysokości stu metrów, my tam czuliśmy się jak takie krasnoludki...

J.R : ... jak mrówki ...

Eleni : ... była to straszna proporcja. Dla mnie osobiście było to straszne przeżycie.
Chodziłam tam i nie mogłam się nadziwić jak może coś takiego istnieć.
To było jedno z takich wrażeń osobistych.
Oprócz tego, ponieważ był to mój czwarty wyjazd, więc wszystkie te miejsca
były mi znane, bo wracaliśmy do tych samych miejscowości, krajobrazy
właściwie nie zmieniły się, oczywiście, obserwowałam przepiękne domki
i wszystko to, co ...

J.R. ... należy do amerykańskiego stylu życia .

Eleni : :) ( śmiejąc się) tak, właśnie, właśnie.

J.R : A tęskniła pani za krajem?

Eleni : Oczywiście! I to bardzo. Tym bardziej, że muszę przyznać, że przeżyliśmy wojnę
w Zatoce Perskiej i bardzo martwiliśmy się, że jesteśmy tak daleko od swoich
bliskich.
***
" Na wielką miłość "
***

J.R : Za 3 minuty nadam wiadomości "Głosu Ameryki". Myślę, że przedtem zdążymy
posłuchać piosenki z płyty kompaktowej , bo taką Eleni ma również w swojej
dyskografii !

Eleni : Tak, nagrałam płytę kompaktową w Czechosłowacji( jeszcze przed wyjazdem do
Stanów Zjednoczonych ) w firmie Opus. Jest to płyta nagrana wyłącznie w języku
greckim i zaaranżowana przez Aleksandra Białousa, który oparł się wyłącznie
na instrumentach ...

J. R : ... ludowych ? ...

Eleni : ... nie, komputerowych. Komputerowo to przygotował w domu.

J.R : Czyli techniką cyfrową została nagrana ta płyta.

Eleni : Tak, oczywiście Kosats dogrywał buzuki - wiadomo - instrument grecki, który nadaje tej płycie charakterystyczne brzmienie. Cieszę się z tej płyty bo to jest pierwsza moja płyta kompaktowa.

J.R : Miejmy nadzieję, że nie ostatnia.

Eleni : No ja tak myślę , że nie.

J. R : Za chwilę ta piosenka , piosenka z płyty kompaktowej. Ja chciałbym podziękować za udział
w tej części programu. Zaproszę panią za około 40 minut ponownie do tego studia.
A teraz dajmy szansę słuchaczom, 48-50-49, gościem państwa jest dziś Eleni.

***
" To Elenaki " ( nadano fragment )
***

W czasie kiedy Eleni rozmawiała ze słuchaczami, przypomniane zostały nagrania
Demisa Roussosa - te znane wielkie przeboje jak i kilka mniej znanych piosenek
z podwójnego albumu kompaktowego tego wykonawcy.
***

J.R : ( ... ) a w studiu już jest Eleni i ja chciałem zapytać na początek, czy Demis Roussos
się jej podoba, zna go może?

Eleni : Znam do z nagrań. Demis Roussos z pochodzenia jest Grekiem , jego repertuar znam,
a miałam okazję, chyba 12 - 13 lat temu ...

J. R : ... podczas jego pobytu w Sopocie ?

Eleni : ... tak, podczas jego pobytu w Sopocie, miałam okazję uczestniczyć w takim wspólnym
przyjęciu. To były moje wtedy początki i byłam bardzo wtedy speszona, nawet zagubiona
w tym wszystkim ale teraz wspominam to z sympatią. I lubię jego repertuar. Państwo
na pewno usłyszeliście, że w jego nagraniach jest buzuki, instrument, który również ja
stosuję w swoich nagraniach.

J. R : Tak, to jest instrument, który nadaje specyficzny koloryt grecki. A czy podoba się pani
jego głos ?

Eleni : Tak. Jest po prostu bardzo charakterystyczny i natychmiast rozpoznawalny.

J.R : Oczywiście.
A teraz wróćmy do telefonów. Jakie były telefony, na jakie tematy państwo rozmawiali
tzn słuchacze z panią?

Eleni : Przede wszystkim wszystkie telefony, które odebrałam były bardzo miłe i bardzo
sympatyczne. Wszyscy się ucieszyli, że jestem w Polsce, że już wróciłam z tak bardzo
długiego pobytu w Stanach Zjednoczonych, że mogę śpiewać tu dla polskiej publiczności.

J. R : A śpiewała już pani po powrocie dla polskiej publiczności?

Eleni : Miałam okazję śpiewać na koncercie jubileuszowym Leszka Konopińskiego, który
odbył się w Poznaniu. A wybieram się na swoją trasę koncertową dopiero w maju.

J. R : Po Polsce ?

Eleni : Tak.
Zadzwonił nawet mój fan klub z Jeleniej Góry i zapytali dlaczego ich nie uprzedziłam, że
jestem w programie nocnym? Ja po prostu zapomniałam. No tak czasem bywa.

***
" Ocalmy świat, nasz wspólny dom "
***

J. R : Ja zapytałbym jeszcze o plany związane z nowymi nagraniami ..

Eleni : Myślę, że płyta kompaktowa , która nie ukazała się w Polsce , zaistnieje tutaj na rynku
polskim. Przygotowuję nowe nagrania, ale to jeszcze potrwa troszeczkę.

J.R : To jeszcze plany przyszłości ?

Eleni : Tak.

J.R : Jak Eleni przygotowuje się do ... , może nie tyle do repertuaru, do koncertu, ale do świąt?

Eleni : Już rozpoczęłam w domu porządki, myję sama okna, sama sprzątam, sama gotuję.
Oczywiście, święta przygotowujemy razem z rodziną Kostasa. Z jego żoną szykujemy się
do tego święta i ja pomagam jej przy pieczeniu sernika, makowca, znaczy - kręcąc mak
przy okazji ...

J. R : ... podjadam, tak ?

Eleni : Tak .

J. R : Ja nawet nie wyobrażałem sobie pani, prawdę mówiąc w kuchni, choć z tego co
usłyszałem przed chwilą mogę wnioskować ...

Eleni : Radzę sobie .

J. R : ... jest pani normalną kobietą polską po prostu.

Eleni : Tak. Jeszcze dzisiaj dokonałam tylu zakupów, że naprawdę, jestem troszkę zmęczona,
ale cieszę się, że mogłam tutaj przyjechać i porozmawiać.

J. R : I święta spędza pani w rodzinnym domu?

Eleni : Tak.

J.R : I z rodziną?

Eleni : Tak.

J. R : Nie wspomnieliśmy jeszcze o córce pani.

Eleni : Mam córkę, która chodzi do ósmej klasy, ma na imię Afrodyta ( na pewno państwo już
wiedzą, że ma na imię Afrodyta bo już niejednokrotnie o tym mówiłam ). Chodzi do ósmej
klasy i czekają ją już niedługo egzaminy do klasy liceum plastycznego, bo tam się
wybiera.

J.R : Czy śpiewa ?

Eleni : Nie chce śpiewać.

J.R : A pani nie zmusza jej do tego ?

Eleni : Nie, nie, spokojnie.

J.R : I bardzo rozsądnie. Nie każde dziecko artysty musi iść w ślady ojca czy matki.

Eleni : Oczywiście. Ona ma zdolności plastyczne i w tym kierunku ja jej nie zabraniam.

***
" Pożar w godzinie serc "
***

J. R : Gościem państwa jest dzisiaj Eleni, która nam tak pięknie śpiewa i opowiada.
Tu w tym piśmie " Pyra " ukazał się taki wierszyk złożony z tytułów pani
najpopularniejszych piosenek. Czy zechciałaby pani przzeczytać
i przypomnieć słuchaczom ...

Eleni : Oczywiście. Tu nawet jest ogłoszony konkurs : Tytuły ilu piosenek ...

J. R : ... można znaleźć w tym wierszyku?

Eleni : Tak.

J. R : Może ktoś przy okazji weźmie udział w zabawie.
Proszę bardzo.

Eleni : " Muzyka twoje imię ma dziewczyno,
przy której zawsze miłość jak wino
do głów uderza, gdy noc nas zbliży,
choćbyś na karku miał szósty krzyżyk!
Nigdy nie omiń mnie w szarym tłumie!
Chociaż chcę kochać - jeszcze nie umiem!
Jeszcze nie koniec gry - hej, ballado,
lecz moja miłość wypada blado!
Niech tańczą nasze serca, kochanie!
Nie lubię płakać, póki trwa taniec!
Gra dyskoteka jak ze snu :
tam Ty jak niebo, ja jak obłok - tu!
Troszeczkę ziemi, troszeczkę słońca
romans za jeden grosz trwa do końca!
Dla ciebie jestem ja na tej ziemi,
dla Ciebie zrobię ten błąd, Eleni !
Na wielką miłość kusi piosenka,
a ja, Helenko, mam talent w rękach!
Bawmy się, śmiejmy się znakomicie,
by po słonecznej stronie być życia!
Na miłość nie ma rady, gdy pora!
Nie myśl, co będzie jutro i ... wczoraj!
Do śmiechu i do łez mnie zmusiłaś :
Tu się zaczyna świat, moja miła!
Tylu jest chłopców na świecie całym,
Na świecie jeden się zakochałem.
Nasz najpiękniejszy dzień ku nam kroczy,
niech trwa karnawał - za wszystkie noce.
Nie wszystko z latem kończy się - powiadasz,
lecz najpiękniejsza jest ... Hellada.
A słońce sobie lśni nad wyspami,
więc do widzenia, mój kochany!
Słoneczna ziemia - to mój los!
Nie bój się smutków ani trosk!
Miły , już jesień - spójrz z dwóch stron!
Ocalmy świat, nasz wspólny dom ! "

J.R : Ja się zgubiłem! Po 10 tytułach, które skojarzyłem, zgubiłem się ...

Eleni : ( śmieje się)

J.R : ... ale rozwiązania chyba jeszcze nie możemy podać bo ten konkurs jeszcze trwa w tym
piśmie?

Eleni : Tak.

J. R : Posłuchajmy zatem kolejnej piosenki.

***
" Ze świata wszystkich stron "
***

J. R : " Ze świata wszystkich stron " to była piosenka Andrzeja Ellmanna z tekstem Lecha
Konopińskiego, wykonywana o ile się nie mylę podczas ubiegłorocznego festiwalu
w Opolu?

Eleni : Tak.

J. R : Nie żal pani, że ona tak jakoś, ta piosenka, przepadła?

Eleni : No właśnie, nie wiem dlaczego? Przykro mi z tego powodu, ale myślę, że jeszcze może...
może zrobimy coś z tym fantem.

J. R : Być może odżyje ona jeszcze antenowo,bo nawet nie wiem, czy była nadawana, czy miała
swoją premierę poza festiwalem.

Eleni : Mogę powiedzieć, że podczas koncertów w Stanach Zjednoczonych wykonywałam ten
utwór i był bardzo fajnie przyjmowany, Polonia znała ten utwór, bo na antenie radiowej
on niejednokrotnie był nadawany.

J. R : Tam za Oceanem?

Eleni : Tak, za Oceanem, byłam mile zaskoczona reakcją publiczności na ten utwór.

J. R : No, u nas, to niestety, może był z okazji wspominania festiwalu opolskiego odtwarzany,
natomiast powszechnie chyba nie jest znany.

Eleni : Cóż, będę śpiewać na koncertach, może w ten sposób rozpowszechnię.

J.R : Ja bym chciał jeszcze raz panią zaprosić do naszego telefonu z nr 48-50-49, a państwu
przypomnieć, że przy tym telefonie dyżurować będzie przez najbliższe 40 minut Eleni.

***
" Pożar w godzinie serc "
***

J.R : Gościem programu tej nocy jest Eleni. Ona też w tej chwili rozmawia z państwem przez
telefon.
***

J.R : Jest już w studiu Eleni po kolejnej turze rozmów ze słuchaczami, już tej nocy ostatniej.
Kto dzwonił? O co pytał ? Proszę bardzo .

Eleni : Telefony były bardzo miłe i bardzo sympatyczne. Składano mi życzenia wesołych świąt,
ale chciałam powiedzieć o bardzo wyjątkowo miłym telefonie, bardzo się wzruszyłam tym
telefonem. Zadzwoniła Pani Mira Zimińska ...

J. R : Coś podobnego?! O tej porze nas słucha?

Eleni : Tak, o tej porze ... tak ... powiedziała bardzo ciepłe słowa pod moim adresem i pana...

J. R : Tak?

Eleni : Tak. Że był to dla Niej bardzo miły wieczór.
Cieszymy się bardzo z tego.

J. R : Jeśli Pani Mira Zimińska nas słucha to pozdrawiamy serdecznie ! Ja nie mam przyjemności
znać osobiście p. Miry, ale oczywiście z Jej działalności, z piosenek , z nagrań, z "Mazowsza"
Serdecznie Panią pozdrawiamy.
I kto jeszcze dzwonił?

Eleni : Było mnóstwo telefonów właściwie z całej Polski. Pytano o koncerty, o piosenki, dlaczego
tak mało piosenek greckich na antenie. Były też telefony dotyczące pojedynczych
piosenek - każdy ma jakąś ulubioną. Po prostu, miłe , sympatyczne telefony, po których
chce się człowiekowi dalej pracować.

***
" Miły już jesień "
***

J.R : No i jeszcze powróćmy do telefonów.

Eleni : Był też telefon od pani, która zapytała mnie czy ja nie straciłam kontaktu z moją córką,
kontaktu takiego : matka - córka. Wiadomo, że, przy moim zawodzie, gdzie często
wyjeżdżam to można w pewnym momencie nie mieć tej kontroli nad dzieckiem, prawda?
J.R : Tak.
Eleni : Ale ja chciałabym powiedzieć, że udało mi się ...
J.R : Afrodyta nie była z panią w Stanach ?
Eleni : Nie.
Chciałam powiedzieć, że udało mi się po prostu jednak ten kontakt z Afrodytką utrzymać.
Starałam się z nią bardzo dużo rozmawiać już gdy byłam w domu. I jest to raczej taka
rozmowa bardziej koleżeńska , powiedziałam Jej kiedyś że chcę żeby traktowała mnie jak
swoją przyjaciółkę-matkę ... po prostu, żeby mi wszystko mówiła, nawet jeśli zrobi coś źle,
to żeby mi powiedziała.
J.R : A ja się przyznam pani do pewnego zaskoczenia. Otóż, była pani gościem " Muzyki nocą " -
nie wiem, może dwa lata temu, może trzy i wspominała pani o swojej córeczce i ja sądziłem,
że jest to dziecina w pieluszkach gdzieś tam sobie spoczywająca, malutka Afrodytka ...
Eleni : Już nie...
J. R : Pani nie wygląda na matkę ośmioklasistki, a dziś się dowiaduję, że jest to panna, która już
do 8 klasy chodzi i sobie pomyślałem, że było to tak dawno i czas tak szybko leci, że nie
można nadążyć albo wówczas nie spytałem, ilet ta Afrodytka ma lat i dzisiaj byłem
zaskoczony, że ona już do 8 klasy chodzi.
Eleni : Tak, już do 8 klasy. I naprawdę cieszę się z tego, że udało mi się mieć z nią taki kontakt jak
chciałam.
J. R : Czy były jakieś problemy wychowawcze, kłopoty z nauką, ze szkołą?
Eleni : No, kłopoty zawsze jakieś są. To jest normalne. Bez tego to wiadomo, że się w ogóle nie
wychowuje dzieci. Te kłopoty muszą być ale chodzi o to żeby umieć je w jakiś sposób
rozwiązywać, żeby znaleźć tę odpowiednią drogę i ja myślę, że potrzebne jest zrozumienie
rodziców wobec tych właśnie dzieci , w tym czasie.
***
" Someone to watch over me "
***
J.R : Czy ten temat Georga Gershwina śpiewała pani również za Oceanem ?
Eleni : Nie, ale śpiewałam go tutaj w Polsce.
J. R : Był odtwarzany w Magazynie Muzycznym "Rytm"
Eleni : Tak ?
J. R : I był odtwarzany w momencie kiedy zadajemy takie sakramentalne pytanie
słuchaczom, w momencie kiedy ogłaszamy zagadkę i pytamy : " Kto to śpiewa? Czyj to głos?" I wtedy otrzymujemy odpowiedź, że to Eleni śpiewa.
Eleni : W Stanach mieliśmy też taki konkurs, oczywiście dotyczący mojej działalności :
"gdzie urodziła się Eleni ?"
J. R : Ja bym nie zgadł w takim razie, proszę powiedzieć.
Eleni : Muszę powiedzieć, że tam było bardzo dużo telefonów i wszyscy trafnie odpowiadali,
że w Bielawie.
J.R : W Bielawie? nie w Grecji ?
Eleni : Nie. W Bielawie.
***
" Przeczuwanie "
***
J. R : We wszystkich rozmowach telefonicznych dzisiejszej nocy odbierała pani
życzenia świąteczne.
Eleni : Tak, chciałabym podziękować wszystkim za miłe , serdeczne życzenia świąteczne.
Ja również chciałabym dołączyć się do życzeń dla Państwa : życzyć wszystkiego
najlepszego, wesołych świat, smacznego jajka, a przede wszystkim, chciałabym życzyć
zdrowia.
J. R : Poprzednie święta , czyli Boże Narodzenie, spędziła już pani w Stanach Zjednoczonych?
Eleni : Tak, w Stanach Zjednoczonych. Wspominam je bardzo gorąco, pomimo tego, że byłam
bardzo daleko od swoich najbliższych. Pomimo to spędziłam je w gronie bardzo dużym.
Przyszło 700 osób.
J.R : Na koncert?
Eleni : Tak, na koncert. Była to oczywiście kolacja wigilijna, wieczór wigilijny, śpiewałam kolędy,
"Czerwone Gitary " też przygotowały pastorałki swoje, więc było naprawdę miło i nigdy
jeszcze tak świąt Bożego Narodzenia, w tak dużym gronie nie spędzałam.
J. R : A Wielkanoc już ze wspomnieniami ze Stanów Zjednoczonych i z rodziną, z córką, mężem.
Eleni : Tak i już bardzo się cieszę.
J. R : Mąż także jest w kraju?
Eleni : Tak , jest w kraju.
J. R : Ja pani serdecznie dziękuję za przybycie tej nocy do nas, do studia "Muzyki nocą" ,
chciałbym życzyć pani sukcesów, o ile mogę ...
Eleni : Dziękuję.
J. R : ... żeby ten wierszyk, w którym wykorzystano tytuły pani przebojów, rozrósł się
do kilkustronicowego ...
Eleni : ( ze zdumionym zachwytem ) O!
J.R : ... tego życzę
Eleni : Dziękuję bardzo!
J.R : No i do zobaczenia
Eleni: Dziękuję bardzo i do zobaczenia

piątek, 23 lipca 2010

II Good News Festival - Częstochowa , 13-08-1991

( ... ) Kiedy z Fan Klubu "Lovers" , w Bełchatowie mającym swoją siedzibę, otrzymałem wiadomość, że podczas II Good News Festival w Częstochowie wystąpi Eleni, nie miałem pojęcia jak zdobędę kasę, ale wiedziałem, że trzeba tam być.
I właściwie wszystkie okoliczności sprzyjały podjętej decyzji : znalazłem pracę na tydzień, zarobiłem troszkę pieniędzy, nie było tego dużo ale na podróż w obie strony wystarczyło, najważniejsze, że nie musiałem prosić rodziców i uszczuplać domowego i tak już skromnego budżetu.
Radość mnie rozpierała i skrzydeł dodawała, reszta była mało istotna.Grunt, że mogę jechać. Jadę!
W tym czasie do Częstochowy prowadziły wszystkie drogi świata i jak na zawarte w piosence Eleni " Ze świata wszystkich stron " hasło do stawienia się w jednym miejscu , podążali tam pielgrzymi Dobrej Nowiny i młodzież na spotkanie z Janem Pawłem II.
Podróżowanie w tym okresie przypominało raczej dziedzinę sportów ekstremalnych ale pomimo wielu utrudnień i niedogodności było bardzo wesoło.
Basia i Dorotka - przyjechały z Bełchatowa ze Zbyszkiem i Pawłem małym fiatem ,chyba dzień wcześniej,a my spotkaliśmy się w umówionym miejscu, przy "Patri" w dniu występu naszej Eleni. Dziewczyny już widziały się z Eleni podczas Jej próby na stadionie "Włókniarza".
Jak zawsze przy spotkaniach w przyjacielsko - fanklubowym gronie ogarnęła nas radość bezgraniczna. Zanim udaliśmy się na stadion kupiliśmy kwiaty.
Na miejsce koncertu przybyliśmy przed piętnastą. Eleni jeszcze nie było. Czas oczekiwania skracaliśmy rozmawiając, snując szczegółowe plany kiedy wręczyć kwiaty, prezenty oraz obstawialiśmy, czym przyjedzie Eleni - swoim busem, czy samochodem organizatora.
Eleni przyjechała, tak jak przewidywał Paweł ( syn Basi ) srebrnym "polonezem" , a towarzyszyli Jej : córka Afrodytka, ( bo Eleni na ten koncert przyleciała wprost z wakacji, które zawsze z córką spędzała ) oraz Kostas Dzokas , Alek Białous z małżonką Małgosią oraz pan ochroniarz.
Eleni dostrzegła nas przy wjeździe na stadion, pomachała do nas powitalnym gestem, było widać, że ucieszyła się naszym widokiem.
Nie tak od razu podeszliśmy do Eleni, ponieważ z kimś rozmawiała, nie chcieliśmy się narzucać.
Po chwili porozumiewawczo skinęła do nas, przywitaliśmy się bardzo serdecznie, Eleni była ciekawa jak dojechaliśmy, czy mamy jak wracać by była to bezpieczna podróż i t.p i t. d.
Do rozpoczęcia się imprezy było jeszcze sporo czasu, my spędzaliśmy ten czas na tzw. zapleczu, obserwując przybywające gwiazdy, niektórych imiona,nazwiska nic nam nie mówiły, np. Leon Patillo, czy zespół BeBe & CeCe Winans (jak się potem okazało grupa była bardzo sympatycznie, spontanicznie przyjmowana), nie było jeszcze Donny Summer zapowiadanej na ten dzień jako gwiazda wieczoru, ale za to była już Pani Krystyna Prońko ze swoimi muzykami.
Wypatrzyliśmy Pana Andrzeja Jaroszewskiego ( redaktor muzyczny z pr. 1 Polskiego Radia ), który miał prowadzić konferansjerkę na dzisiejszym koncercie. ( Nawiasem mówiąc, potem na radiowej antenie wspominając ten koncert i ten festiwal, pan redaktor nie szczędził uszczypliwości pod adresem Eleni, okropnie czepił się Eleni, że Ona tam nie pasowała nie wyjaśniając co by to miało znaczyć, wręcz drwiąc , że zaprezentowała piosenkę z festiwalu opolskiego, że to też nie pasowało -i jeszcze czepiał się wręczenia "Złotej Płyty", że niby w środku lata, a za kolędowy album - a był to tak bogaty pod względem stylistycznym festiwal, że wszyscy pasowali jak ulał, no taka już festiwalowa formuła,że spotykają się wykonawcy różne style prezentujący, a znając profesjonalizm pana redaktora to w tym czepianiu się Eleni wyczuwało się, rasowy brak profesjonalizmu ).
Rozmowy z Basią i Dorotą dotyczyły wszystkiego czego nie dało się zawrzeć w korespondencji czy też w rozmowach telefonicznych ( zawsze po odłożeniu słuchawki telefonu okazywało się ile spraw nie zostało omówionych) , na scenie trwały prace przygotowawcze, okazało się, że występy artystów będą rejestrowane przez ekipę telewizyjną z Niemiec ale nasza telewizja ma wyemitować te występy także i naszej Eleni mini-recitale także. Dowiedzieliśmy się, że Eleni będzie miała dwa wejścia, że będzie rozpoczynać koncerty , i że drugi występ będzie wieczorem ok. 19:30 i podczas tej drugiej odsłony swojego występu ma być wręczona "Złota Płyta " za LP " Kolędy Polskie śpiewa Eleni ". To był także czas na wspólne fotografie upamiętniające nasze spotkanie.
Rozpoczęcie koncertu opóźniało się.
Do garderoby Eleni podszedł pan Jaroszewski , Kostas potem powiedział, o czym była rozmowa, ale nie pamiętam co to były za kwestie uzgadniane.
Kiedy Eleni już gotowa do swojego występu ostrożnie wchodziła po pochylni na tył sceny by w kulisie oczekiwać aż konferansjer zapowie i wywoła Ją na scenę, my zajęliśmy sobie upatrzone miejsce z boku estrady. Z uśmiechami na naszych twarzach , pokazujemy Eleni trzymane za Nią kciuki i cieszymy się, że będziemy mogli z tak bliska obserwować nie tylko występ Eleni ale i reakcję publiczności, która przecież nie przybyła tu tak jak my tylko z powodu Eleni (której de facto nie było na afiszach reklamujących ten festiwal ).
Eleni, już za kulisami, Kostas i Alek zainstalowali się na scenie. Zapowiedź p. Jaroszewskiego bardzo zdystansowana, i już się rozpoczyna występ, już krótkie piknięcie w sercu powodują pierwsze dźwięki piosenki, którą Eleni rozpoczęła swój występ; spełniło się moje marzenie - Eleni wykonała piosenkę " Ze świata wszystkich stron ". Reakcja publiczności wspaniała, widać, że świetnie się bawi. Po tej piosence, Eleni zaśpiewała kolejne przeboje : "Przystań pod gwiazdami",
"Dla ciebie jestem ja" a na koniec tej części , zapowiedziała najstarszą swoją piosenkę : "Po słonecznej stronie życia". Eleni wspaniale poradziła sobie z zapowiadaniem poszczególnych piosenek, nawiązała kontakt z publicznością, której reakcje przez nas obserwowane wzruszały,napawały radością, bo publiczność podczas występu Eleni śpiewała, tańczyła.
Po występie wyściskaliśmy i wycałowaliśmy Eleni dziękując za dostarczone wrażenia i gratulując wspaniałego występu, wręczyliśmy kwiaty, upominki. I mieliśmy dłuższą chwilkę aby porozmawiać z Eleni, Kostasem, Alkiem. Eleni była zadowolona, w dobrym humorze.
Po tym występie dużo ludzi podeszło do barierek ,które wyznaczały granicę pomiędzy strefą dla publiczności a zapleczem, i długo Eleni rozdawała autografy, pozowała do zdjęć.
To były też bardzo miłe chwile. Woleliśmy to, niż jak nas Eleni namawiała, oglądać występy Jej koleżanek i kolegów artystów.
Przed drugim występem Eleni w czasie II Good News Festival na scenie dobiegał końca występ grupy Bebe & Cece Winans. Następnym punktem programu miało być wręczenie " Złotej Płyty".
Eleni, przedstawiciel wydawcy płyty - (Veriton) i Alek już gotowi do występu, czekali na swoje wejście. A gdzie podział się Kostas? Wypatrzyliśmy jego charakterystyczną postać po przeciwnej stronie, w lewej kulisie. Występ grupy poprzedzającej Eleni przedłużał się. Był bis dla publiczności, a potem drugi, dla telewizji, gdyż ekipa postanowiła nakręcić dubel występu na potrzeby produkowanego teledysku.
W końcu występ Eleni poprzedzony uroczystością wręczenia "Złotej Płyty" został zapowiedziany.
Burzliwe oklaski witają Eleni na scenie.
Publiczność skanduje : " Nic nie widać!" Dopiero po chwili, która mnie wydała się upiornie długą, włączono oświetlenie nad sceną.
W trakcie tej ważnej przecież uroczystości ... rozpoczęto wykonywanie prac porządkowo - przygotowawczych do występu Donny Summer, co było lekceważące w stosunku do Eleni ale także do publiczności ponieważ odebrało to właściwą oprawę przez to i rangę uroczystości wręczenia tego specjalnego wyróżnienia jakim jest "Złota Płyta" a także występowi - bo podczas kiedy Eleni wykonywała recital po scenie szalał z miotłą chłopak i zamiatał z zapałem sceniczny kurz.
Eleni trzymała się dzielnie, ludzie zgromadzeni przed sceną spontanicznie, odśpiewali z całego serca, z wszystkich swoich sił "Sto lat, sto lat " .
Zabrzmiały dźwięki gitary i buzuki, potoczyła się melodia Thodorakisa "Dzieci Pireusu" a potem
tylko śpiew Eleni było słychać, bo wysiadło nagłośnienie instrumentów. Eleni śpiewała a capella "Sto perigiali" i "Kaimos" .Muzycy byli bezsilni, rytmicznym klaskaniem nabijali rytm, jakby to nie była awaria tylko okoliczność zaplanowana. Publiczność bardzo spontanicznie i owacyjnie dziękowała za każdą piosenkę, ciepłymi płomykami błysnęły podniesione nad głowy tłumu zapalniczki. A nagłośnienie znalazło się pod koniec występu, kiedy w programie była piosenka powszechnie nazywana "Zorbą".
Publiczność entuzjastycznie domagała się bisu , ale trzeba było realizować następny punkt programu festiwalu.
Do dziś mam mieszane uczucia kiedy wspominam tamten koncert. Eleni wyszła z tej próby obronną ręką, pokazała swoją wielką klasę, wygrała ze "złośliwością rzeczy martwych" i szwankującą techniką a także z nieudolnościami organizatorów.
Kiedy , żegnana ogromnymi owacjami za występ, Eleni schodziła ze sceny , miała w oczach łzy i nie były to łzy radości, ktoś Ją przepraszał, taktownie skwitowała, że "nic się nie stało" ale co się w Jej sercu wówczas działo wie tylko Ona sama : "To było straszne ..." powiedziała przez łzy i szybciutko poleciała do garderoby. Sytuację i nastroje ratował Kostas. Po chwili wyszła do nas Eleni, już mniej zdenerwowana, już z uśmiechem prezentowała nam otrzymane trofeum obserwowała z jak wielkim zapałem obfotografowywaliśmy je z wszystkich stron, może przeczuwając , że nic z tych ujęć może nie wyjść bo i ciemno już było, a nasze aparaty nie dawały zbyt wielkiej szansy na sukces.
Zatem wspominam radość z tego dnia , budowaną atmosferą podróży, spotkaniem z przyjaciółmi, oczekiwaniem na występy i tym ,że tak ładnie wszystko przebiegało i na dalszy ciąg miłych wrażeń się zapowiadało, aż trudno uwierzyć, że się to tak dziwnie wszystko potoczyło.
Kaimos - wówczas w Częstochowie a capella Eleni wykonała oprócz tej utrwalonej na płytach i wykonywanej na koncertach zwrotki i refrenu drugą zwrotkę ( i chyba w takiej postaci tę pieśń słyszałem kiedyś w nagraniu Paulosa Raptisa).
Po II Good News Festival w prasie pojawiły się recenzje, ale tak jak nie było Eleni na plakatach, tak i w pofestiwalowych recenzjach skrzętnie pomijano osobę Eleni wśród uczestników tej imprezy.